.: Nauczycielu podejdź do e-Tablicy :: VI Konferencja Naukowo-Metodyczna :.

Justyna Sacha
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Obecnie dzieci oraz młodzież korzystają z komputera codziennie. Najczęściej jest to Internet, który służy do kontaktu z rówieśnikami, wysyłania wiadomości pocztą elektroniczną, zdobywania interesujących i przydatnych informacji. Dla tej grupy wiekowej komputer okazuje się być najprostszym i szczególnie przydatnym sposobem zdobywania informacji, kontaktu z rówieśnikami, zapewniającym naukę oraz rozrywkę. Umożliwia im wielodziedzinowy rozwój oraz ułatwia poznawanie rzeczy, których nie ma w zasięgu ręki. Można stwierdzić, iż obecni uczniowie są uczniami epoki cyfrowej. Wynika to z tego, że dzieci i młodzież w wieku od 7 do 14 lat spędzają średnio 49,5 godziny miesięcznie przed komputerem¹, natomiast 72% rodziców dzieci w wieku 3+ lat deklaruje, że ich dziecko używa komputera do gier i przeglądania Internetu². Ci młodzi ludzie urodzili się w cyfrowym świecie i oczekują, że będą w stanie tworzyć, konsumować, zmieniać oraz dzielić materiały z innymi. Obecnie każdy uczeń korzystający z nowych technologii komunikacyjnych wysłał i otrzymał ponad 200 tysięcy  e-maili lub wiadomości SMS do momentu ukończenia szkoły średniej³.

Wprowadzenie mediów cyfrowych do szkoły jako sposobu nauczania bądź jako wsparcia dla nauczania tradycyjnego wydaje się być oczywiste, a nawet konieczne.

Skupiając się na nauczaniu - analizując składowe procesu dydaktycznego - można znaleźć elementy, które zależą bezpośrednio od osoby nauczyciela - zarówno cech jego osobowości, talentu, wiedzy, jak i rzetelności w podejściu do pracy, a także pasji nauczania oraz zainteresowań. Proces nauczania warunkowany jest w dużym stopniu przez umiejętność komunikacji pomiędzy nauczycielem i uczniami, jasność w przekazywaniu wiedzy, ale i czuwanie nad samodzielną pracą ucznia⁴.

Z badań polskich nauczycieli⁶ wynika, że 93% nauczycieli deklaruje, że korzysta w nauczaniu z zasobów internetowych, zaś aż 83% używa różnego rodzaju prezentacji dla zilustrowania danego tematu. Badania te pokazują, że bardzo dużo nauczycieli chce urozmaicić swoje zajęcia, ma na celu zainteresowanie ucznia i przekazanie mu wiedzy w ciekawy interaktywny sposób.

Na podstawie powyższych danych można śmiało powiedzieć, że produkt Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych Plansze interaktywne są strzałem w dziesiątkę. Stanowią użyteczne dla nauczycieli narzędzie, które ułatwi im przedstawienie tematu w ciekawy, interaktywny sposób. Multimedialność tego narzędzia rokuje również nadzieję na jego dobry odbiór przez uczniów, którzy jako dzieci epoki cyfrowej oczekują coraz więcej bodźców stymulujących. Materiał zainteresuje uczniów, ponieważ składa się z dźwięku, obrazu, tekstu oraz elementów interaktywnych. Dodatkowym atutem plansz jest to, że zostały przygotowane jako narzędzie pomocnicze, dzięki czemu nauczyciel sam decyduje o sposobie przeprowadzenia lekcji, o wyborze tematu, czyli nie zatraca się interakcja uczeń – nauczyciel. Istotnym elementem Plansz interaktywnych jest możliwość zweryfikowania nabytej podczas lekcji wiedzy dzięki dołączonym testom. Plansze interaktywne to nowoczesne i nieskomplikowane w obsłudze narzędzie dydaktyczne do wykorzystania bezpośrednio ze strony internetowej lub z płyty CD. Plansze umożliwiają przeprowadzenie lekcji w ciekawy, multimedialny sposób.

Każdy nauczyciel chce, aby jego lekcje zaciekawiły uczniów i zostawiły w pamięci jak najlepsze wspomnienia. Z drugiej strony uczniowie, którzy spędzają dużą część czasu przed komputerem oczekują, że lekcje choć w niewielkim stopniu dorównają temu co widzą na ekranie monitora. Chcąc sprostać własnym potrzebom i oczekiwaniom uczniów, nauczyciel powinien wykorzystywać w swojej pracy jak najwięcej nowoczesnych technik pracy. Jedną z takich są Plansze interaktywne, które na pewno zaspokoją zarówno oczekiwania nauczyciela jak i uczniów. Jednocześnie wniosą do klasy szkolnej trochę świeżości i nowości. Być może zapoczątkują nową erę nauczania.

Autor: Justyna Sacha

1. Dzieci aktywne online, Fundacja Dzieci Niczyje, 2007.
2. Badanie w ramach kampanii Cała Polska czyta dzieciom, 2007.
3. Tamże.
4. B. Chodacka, Czy w gimnazjum jest miejsce dla e-learningu?, „E-mentor”, kwiecień 2008, źródło: http://www.e-mentor.edu.pl/artykul_v2.php?numer=20&id=436.
5. Portal Edunews.pl