Współczesna edukacja wygląda inaczej niż ta, którą pamiętamy z własnych szkolnych doświadczeń. Na zmianę wpłynęło nie tylko nowe odkrycia w zakresie mechanizmów decydujących o tym jak człowiek się uczy, ale również niebywały rozwój technologii informacyjnej, który zdecydowanie zmienił sposób funkcjonowania ludzi, szczególnie tych najmłodszych. Czy współczesna polska szkoła nadąża za tempem przemian zachodzących wokół nas?  W jakim stopniu szkoła w swojej działalności edukacyjnej wpływa na rozwój społeczeństwa? Czy wprowadzane zmiany zawarte w dokumentach oświatowych mają tylko charakter deklaratywny? Czy współczesna szkoła umożliwia wykształcenie u uczniów kompetencji uznanych współcześnie za kluczowe? Co zrobić, aby konieczne zmiany przyspieszyć? Myślę, że warto zastanowić się nad odpowiedziami na powyższe pytania.

Zaprzyjaźniona znajoma z sąsiedztwa Tereska niebawem kończy 3 latka. Z babcią i dziadkiem rozmawia przez telefon komórkowy, na komputerze koloruje obrazki, w Internecie wybiera z mamą interesujące ją strony. Traktuje komputer, telefon komórkowy na równi z lalką czy misiem. Jeszcze niedawno uczyła się chodzić, a i szybko czas przeleci, gdy pójdzie do szkoły. Siądzie za ławką i spotka się z nią jej pierwszy nauczyciel. Nauczyciel, dla którego być może komputer jeszcze nie będzie tym, czym jest dla niej. I tu następuje niesamowita różnica pokoleń. Technologia informacyjna powoduje rozejście się drogi dziecka i drogi nauczyciela.

Po decyzji dyrekcji, że projekt będzie realizowany w mojej klasie pojawiły się obawy, czy sobie poradzę, czy poradzą sobie moi uczniowie. Poczucie niepewności wzrosło, po szkoleniu, które było zbyt pobieżne. Jednak, gdy stanęłam przed dziećmi udzielił mi się ich entuzjazm. Już wiedziałam, że przed nami wielkie wyzwanie, ale i wspaniała przygoda. Okazało się, że wszyscy uczniowie mają w domu komputery, więc nie rozpoczynaliśmy pracy od nauki obsługi. Początek był być może nieco chaotyczny, bo towarzyszyły temu wielkie emocje, ale gdy wspólnie z moimi uczniami krok po kroku odkrywaliśmy jak zmienia się jakość naszego uczenia powrócił spokój i skupienie I tak nauczyciel, który miał do tej pory tradycyjne pomoce dydaktyczne, a najczęściej mówił przez 45 minut został wyposażony w nowoczesne narzędzie multimedialne o nieograniczonych możliwościach zastosowania.

Netbooki, które pojawiły się w mobilnych pracowniach kształcenia zintegrowanego, są sprzętem na miarę naszych czasów. Rozwiązanie, z którego korzysta mobilna klasa zawiera również laptop dla nauczyciela, serwer szkolny oraz oprogramowanie i infrastrukturę sieci bezprzewodowej. Umożliwia to realizację idei zintegrowania technologii informacyjnych z procesem nauczania poprzez zapewnienie każdemu uczniowi komputera, dostępu do Internetu oraz nowoczesnych treści dydaktycznych w formie multimedialnej, jako narzędzia do nauki. Coraz więcej wydawnictw proponuje elektroniczną wersję podręczników do kształcenia zintegrowanego wzbogaconą o pliki audio, gry dydaktyczne, prezentacje multimedialne. Lekcje z wykorzystaniem takich podręczników są ciekawsze, a uczniowie łatwiej zdobywają nowe wiadomości i umiejętności. Dzięki komputerom i bezprzewodowej sieci dostępne stają się nowe sposoby sprawdzania wiedzy – jak szybkie zdalne quizy oraz natychmiastowa weryfikacja wyników. Umożliwia to ograniczenie czasochłonnych czynności nauczyciela, większą indywidualizację procesu nauczania.

Rozmawiając z nauczycielkami edukacji  wczesnoszkolnej, słyszę niejednokrotnie obawy dotyczące nakładu pracy i czasu, który trzeba poświęcić w przygotowaniu się do zajęć z wykorzystaniem komputerów i tablicy interaktywnej. Do tej pory przed lekcją wystarczyło przygotować się pod względem merytorycznym, stworzyć scenariusz lekcji i wyszukać odpowiednie pomoce. Przystępując do realizacji projektu „Lekki jak piórko” miałam podobne obawy, ponieważ komputer odgrywał marginalną rolę w mojej dotychczasowej pracy zawodowej i w życiu.

Konkursy  - wprowadzają element zdrowej rywalizacji, motywują i inspirują do samokształcenia, do poszukiwania nowej wiedzy, nowych rozwiązań; wyzwalają kreatywność u uczniów i u nauczycieli. Perełka wśród metod nauczania-uczenia się. Owocują satysfakcją, doświadczeniem oraz ... całkiem wymiernymi nagrodami¹.

Obecnie dzieci oraz młodzież korzystają z komputera codziennie. Najczęściej jest to Internet, który służy do kontaktu z rówieśnikami, wysyłania wiadomości pocztą elektroniczną, zdobywania interesujących i przydatnych informacji. Dla tej grupy wiekowej komputer okazuje się być najprostszym i szczególnie przydatnym sposobem zdobywania informacji, kontaktu z rówieśnikami, zapewniającym naukę oraz rozrywkę. Umożliwia im wielodziedzinowy rozwój oraz ułatwia poznawanie rzeczy, których nie ma w zasięgu ręki. Można stwierdzić, iż obecni uczniowie są uczniami epoki cyfrowej. Wynika to z tego, że dzieci i młodzież w wieku od 7 do 14 lat spędzają średnio 49,5 godziny miesięcznie przed komputerem¹, natomiast 72% rodziców dzieci w wieku 3+ lat deklaruje, że ich dziecko używa komputera do gier i przeglądania Internetu². Ci młodzi ludzie urodzili się w cyfrowym świecie i oczekują, że będą w stanie tworzyć, konsumować, zmieniać oraz dzielić materiały z innymi. Obecnie każdy uczeń korzystający z nowych technologii komunikacyjnych wysłał i otrzymał ponad 200 tysięcy  e-maili lub wiadomości SMS do momentu ukończenia szkoły średniej³.